حکمت مکان قرارگیری اعضای صورت
شاید برای شما نیز این سؤال پیش آمده باشد که چرا خداوند متعال چهره ی صورت انسان ها و جای قرار گرفتن هر عضو را چنین مقدر فرموده است؛ اما جالب است بدانید امام صادق (ع) در چندین قرن پیش دلیل آن ها را چنین بیان فرموده اند:
موی سر در قسمت بالا قرار داده شده است تا با ریشه هایش چربی را به مغز برساند و سرِ موها، بخار را از مغز بیرون ببرد و سرما و گرمایی را که بدان می رسد، رفع نماید.
پیشانی فاقد مو می باشد، از آن جهت که محل رسیدن نور به چشمان است و در آن چین و چروک قرار داده شده است، بدان سبب که عرقِ فرو ریخته شده از سر را در خود نگه دارد و مانع رسیدن فوری آن به چشمان گردد.
ابروها در بالای چشمان قرار داده شده اند تا نور را به اندازه ی کافی به چشمان راه دهند.
بینی در میان دو چشم قرار داده شده است تا نور را در میان دو چشم به دو بخش مساوی تقسیم نماید.
چشم، مانند بادام است از آن رو که اگر بیماری چشمی در فردی بوجود آمد بتوان به راحتی دارو را در آن جریان داد و بیماری (عفونت) از آن خارج گردد؛ حال اگر چشم مربع شکل بود، نه دارو در داخل آن می توانست حرکت کند و نه دارو به تمام سطح چشم می رسید و نه بیماری (عفونت) از داخل آن خارج می گردید.
حفره های بینی در پایین آن قرار داده شده است تا بیماری ها (عفونت ها) که از مغز فرو می آید، از آن پایین آید و بوها و رایحه از آن بالا رود و به مشام رسد، در حالی که اگر این حفره ها در بالای بینی بود، نه بیماری ای از آن خارج می شد و نه بویی را می توانست حس نماید.و محاسن، تنها برای مردان قرار داده شده است تا بدین وسیله از زنان متمایز گردند و نیاز به بازگشودن همه ی چهره و ملاحظه آن برای شناسایی نباشد.

منابع:
1- علل الشرایع: 99.
2- بحارالانوار، ج10: 205.
3- دانش نامه احادیث پزشکی، ج1: 41، 43.
قدس